It's all about good 'nd bad [James]

Port Royal. Wat deed ze, in godsnaam, wat deed ze in Port Royal? Waarom was ze hier? Ze had niet eens doorgehad dat ze richting Port Royal was getrokken de afgelopen dagen. Ze was het wildspoor gevolgt van verschillende dieren. Opzoek naar eten en water. Voedsel had ze gevonden; in haar hand hield ze een hele berg aardbeien, die ze tijdens het lopen opat. 

Na de ontmoeting met Samuel had ze haar vertrouwde bos verlaten, uit angst gevangen te worden doorde Royal Navy. Ze was geen piraat, maar ze stond wel bekend als piraat door haar ouders. En nu was ze op de plek waar het krioelde van mensen van de Royal Navy. Ze schudde licht met haar hoofd. Tijdens het lopen legde ze haar hand op het gevest van haar zwaard, en in haar andere hand hield ze haar boog. Op haar rug zat een pijlenkoker met daarin een stuk of tien pijlen. Toen ze de bosjes achter haar hoorde ritselen, trok ze een pijl uit de koker, spande haar boog een draaide zich om. Wie was daar?

Flut...

"Je kan beter die boog laten zakken als je wilt dat ze je niet oppakken." de man voor haar was een jaar of 30. Langzaam liet Sunset haar boog zakken, maar ze hield hem gespannen, want ze zag dat de man zijn hand op het gevest van zijn zwaard had gelegt. De man tegenover haar was een piraat, waarschijnlijkdan. "Het spijt me. Ik had iemand van de Royal Navy verwacht hier..." Sunsets stem klonk vriendelijk, de man kon zelf kiezen hoe hij wilde reageren. Net als met Samuel, moest Sunset even kijken wat voor piraat dit zou zijn. Misschien zou dit wel een vechtende zijn. Ze wist het niet. Dat was ookde reden dat ze haar pijl nog niet van har boog af haalde.

-argh...-

"Als je hen verwacht had dan was het al helemaal geen goed idee om je boog op te spannen, dat werkt enkel nadelig." zei de man tegenover haar. Ze wilde wat terug kaatsen, maar hij had gelijk. Maar ze wist dat als de Navy haar vond, ze haarachter slot en grendel zouden zetten, en waarschijnlijk zouden ze haar ook nog een brandmerk op haar arm geven. Ze werd gezien als piraat, dat wist ze. Maar kom op, wat is het leven zonder wat risico? "Maar gelukkig voor jou is dit juist een plek waar ze niet vaak komen." zei dan man nu. "Gelukkig voor mij? Zeg hoor eens, jij bent ook hier. Alser nu mensen van de Navy komen zit jij waarschijnlijk eerder vast dan ik. Tenminste, in mijn ogen lijk je mij een piraat." har toon was niet beschuldigend of veiandig. Ze sprak zacht, maar duidelijk. Ze had geen zin in ruzie. En zeker niet met een piraat. "Het feit dat jij meteen je boog spande, wilt dat zeggen dat je gezocht word?" Sunset keek hem ietwat geschrokken aan. "Dat zou het inderdaad kunnen betekenen ja." snauwde ze zacht terug. Nee, deze man stond haar niet aan.

"Maar daar heb je het verkeerd, ik zal niet zo snel worden opgesloten, jij daarin tegen zal vrij snel de doodstraf krijgen." zei de man nu. "De doodstraf nogwel. En waarvoor danwel?" vroeg ze. Ze was wel benieuwt naar het antwoord. Zou de man haar zien als piraat? Misschien wel. Iedereen hier Port Royal zou haar waarschijnlijk zien als piraat. "Dat zal ik dan maar beschouwen als een ja zeker?" vroeg de man. Sunset gromde en trok haar lippen kort naar achter. "Doe dat maar ja." zei ze terug. Ze haalde de pijl van haar boog, deed die in de koker op har rug en hing de boog voorzichtig om haar schouder. Ze had hem nu niet meer nodig.

"Ten eerste
omdat je duidelijk gezocht word en de Royal Navy zoekt niet zomaar naar
meisjes. Ten tweede omdat je iemand onder schot hield en moest het
iemand van de Navy zijn had je die pijl vast en zeker afgevuurd. Het is
niet zo moeilijk om te bedenken waarom dat jij de doodstraf zou krijgen,
je moet enkel je hersens eens laten werken." de toon van de man was nu zeker niet aardig meer, maar dat had Sunset ook niet verwacht. Ze glimlachte kort, maar ging er niet op in. De man keek haar fronsend aan toen ze een antwoord terug had gesnauwt. Sunset rolde licht geïrriteerd met haar ogen. "Moet je het dan echt woord voor woord horen? Ja, ik wordt gezocht. Waarschijnlijk." zeker wist ze het niet, maar het leek haar heel raar als ze niet gezocht werd. Ze had laatst nog eten gejat en was daarbij gezien. Blijkbaar had dat joch haar toen bij de Navy verlinkt. Sunset keek de man aan. Was het niet gewoon handiger als ze allebij weer hun weg verdergingen? "Ik heb een voorstel; het is duidelijk dat we ons allebij aan elkaar irriteren. Dus wat vind je ervan als we allebij ons eigen pad vervolgen en elkaar met rust laten?" als hij nu zou instemmen zouden ze allebij weglopen zonder wat te zeggen. En zo niet... Tja, Sunset zou niet weten waarom de man er niet mee zou instemmen.