Even an Angel can end up falling down

Onderwerp: Even an Angel can end up falling down vr apr 19, 2013 8:08 am

De blik van de man gleed over de hele omgeving. Iedereen die er was nam hij in zich op, al was het onmogelijk om iedereen in deze warboel te zien. Flessen vlogen in het rond, knalden ergens tegenaan en vielen vervolgens in verschillende scherven op de grond. Ook zag je wel eens een stoel vliegen of gewoon een mens dat op de grond werd geduwd of gewoon van boven vaan beneden werd gegooid. Het was gewoon een gekkenhuis maar wat verwachte je ook? Het was en bleef Tortuga waar hij zich bevond en het was zeker niet de beste buurt om te zijn al trok het dagelijks vele mensen aan. Veel van hen waren piraten of gewoon arme mensen. Mensen die nergens anders heen konden of die niet meer weg konden. Alles was bijna per schip en als je dat niet had kon je niet veel doen. Er zaten hier dan ook honderden mensen die gewoon niet weg konden of niet weg wouden. Iets wat bij iedereen te zien was, was de les rum die ze vast hadden en waar ze om de zoveel tijd wel eens een slok van namen. Nee het was zeker een plek waar hij eigenlijk niet wou zijn maar toch was hij hier en hij was zeker niet van plan om snel weg te gaan. Hij had er gewoon ook geen zin in, wat kon hij ook doen? Enkele weken geleden stond hij nog bekend als de Commodore van de Britishe Royal Navy maar dat was voor hij zelf ontslag had genomen. Ontslag omdat het hem niet was gelukt om een piraat te vangen. In plaats daarvan was hij recht in een storm gevaren. Eén dat hem zijn schip koste maar ook de levens van veel van zijn mannen. Het was een schande en dat wist hij zelf ook. Daarom ook dat James ontslag had genomen en sinds dien niets meer van zich had laten horen en dat wou hij ook wel een tijdje zo houden tot hij vond dat hij het weer verdiende om bij de Royal Navy te werken. Een zucht verliet James zijn mond terwijl hij zelf ook naar de fles rum greep die voor hem op de tafel stond en er enkele grote sokken van nam. Ja het was een slechte gewoonten geworden, een zeer slechte gewoonten zelfs maar wat maakte het hem op dit moment eigenlijk nog uit? Het was niet alsof het alles nog ging verergeren. Hij stond recht van de stoel waar hij op zat maar al snel moest hij de leuning vast nemen voor hij op de grond zou vallen. Hij kon het erop steken dat hij gewoon te snel was recht gestaan maar hij kon ook gewoon toegeven dat hij veel te veel op had. Te veel om goed te zijn. Toen hij eenmaal weer stevig op zijn benen stond ging hij richting de uitgang. Hij moest verschillende mensen ontwijken en ook zorgen dat hij niet omver werd gelopen door de één of andere zatlap. Het café waar hij zat was niet al te groot waardoor het alles nog drukker maakte. Echter was het buiten niet helemaal anders. Ook daar was het één kippenhoek. Daar ging het er zelfs nog erger aan toe dan binnen. wat geïrriteerd draaide hij zich om toen er uiteindelijk toch iemand tegen hem aan liep. "Kan je niet zien waar loopt?" Je kon duidelijk horen aan zijn stem dat hij geïrriteerd was, maar ook zijn Brits accent was duidelijk te horen. Het was nu niet dat het een ramp was. Eigenlijk zou hij er niet eens geïrriteerd door zijn maar de alcohol maakte het vast gewoon minder dragelijk. Ook alles wat hij van last meedroeg had er vast wel wat mee te maken.

Words; 622
Tagged; Voor iedereen die wilt, mogen er meer dan 1 zijn c:
Notes; Kort om te beginnen ^_^

Onderwerp: Re: Even an Angel can end up falling down zo apr 21, 2013 7:57 am

Elena keek rustig in het rond. Haar lichtgroene ogen verkende de omgeving. Zoals bijna altijd was het druk buiten. Te druk, de meeste mensen waren zoals gewoonlijk weer dronken. Wat haar niet verbaasde. De meesten waren bijna altijd dronken hier. Ze was hier nog niet zo lang maar toch al lang genoeg om dat te hebben ontdekt. De mensen die ze hier buiten zag hadden ook vaak een fles rum in de handen. Er was dus ook veel lawaai, maar dat was ze wel al gewend. De meeste mensen waren aan het schreeuwen, zelf enkelen waren ook aan het zingen maar het zingen was hetzelfde als het schreeuwen. Ze kon er ook niet veel van verstaan van wat iedereen zei in de omgeving dus wandelde ze terug rustig verder terwijl ze haar hoed opzette. Zo valt ze ook minder op, en voelde ze haar ook meer op haar gemak. Elena wist nog niet waar ze naartoe zou gaan, en het kon haar ook niet echt schelen. Er waren hier niet veel mensen die ze kende, dat maakte het wel wat saai, zo kon ze niet echt veel doen hier. Maar binnen zitten heel de tijd, wat heb je daar ook aan? Misschien ging ze in een cafetje gaan zitten, of gewoon ook zoals de rest dronken worden. Maar daar had ze nu niet echt zin in. Ze wou iet spannends doen, of iets wat niet mag dat is hetzelfde. Een klein lach verscheen op haar gezicht terwijl ze verder wandelde. Iedereen drukte tegen haar aan, gewoon omdat het zo druk was. Elena had geen zin om discussies te beginnen dus zei ze er niks tegen en liep gewoon verder. Meestal zou ze beginnen te vloeken, maat ze wou haar nu gedragen. Zeker omdat ze nu ook alleen is.

Wat verder zag ze iemand staan. Elena wist zeker dat ze hem niet kende, maar hij viel haar op. Ze bekeek hem goed, en ja het zag er uit alsof hij ook gedronken had, hij zag er niet slecht uit ofzo maar Elena wist dat gewoon. Terwijl ze nog steeds naar hem keek liep er iemand tegen hem. Ze kon niet horen wat die persoon zei tegen hem, maar zeker niets beleefds want ze zag hoe hij nogal kwaad keek naar hem en dan direct verder liep door de massa van mensen. Pas nu besefte Elena dat ze stil stond waardoor ze mensen ook hoorde vloeken, omdat ze niet door konden. Elena keek even achter haar naar die mensen werpte ze een kwaade blik toe en wandelde richting die man dat ze daarstraks naar keek op de hoop dat hij daar nog stond. Toen ze bij hem aangekomen was begon ze vlotjes haar vraag te zeggen. " Hey, ken ik jou?" Ze wist natuurlijk dat ze hem niet kende en hij kent haar ook niet, maar dit is haar weg om een conversatie te beginnen. Haar mondhoeken gingen lichtjes omhoog achter dat ze de vraag had gesteld wachtend op zijn reactie.

Klein postje om te beginnen ; )

Onderwerp: Re: Even an Angel can end up falling down zo apr 21, 2013 8:31 am

De persoon waar hij tegengelopen was zei wat, maar het sloeg nergens op. Het was wartaal en niemand zou hem kunnen begrijpen. De man had ook nog eens veel te veel op, dat was duidelijk te ruiken aan de geur van zijn adem. Bij ieder woord, als je het al een woord kon noemen, was het duidelijk te ruiken. Het was zo erg dat James zelfs een stap naar achter had gezegd. James schudde zacht zijn hoofd. Het irriteerde hem alleen maar harder dat de man zo stonk. Hij duwde hem dan ook opzij om vervolgens gewoon verder te wandelen. De persoon was op de grond gevallen, al was het nu niet zo dat de duw echt hard was. James trok zich er niets van aan. Hij keek zelfs niet over zijn schouder naar achter om te zien of de persoon zich verwond had. Het was maar één van de vele piraten en het was nu niet dat James zich druk maakte om die mensen. het was niet omdat hij ontslag had genomen, dat hij ineens dikke vriendjes met hen ging zijn. Nee hij haatte ze nog steeds. Hij verafschuwde hen en dat ging nooit niet veranderen. Hij hoorde de man nog wat roepen maar door al het andere geschreeuw was het bijna niet te horen. Hij keek pas weer om toen hij achter zich een stem hoorde. " Hey, ken ik jou?" Fronsend keek hij naar de persoon die hem had aangesproken. Hij draaide zich rustig om en sloeg zijn armen over elkaar. Of hij haar kende? Misschien maar dan kan hij haar niet meer herinneren. Hij zou ook niet moeten weten van waar misschien. Als het van zijn werk was dan was hij er zeker van dat hij haar niet meer zou herkennen. Hij had zoveel piraten ontmoet en gezien. Sommige zelfs gedood dat hij ze niet allemaal kon herinneren. "Misschien niet, misschien wel, ik blijf niet elke piraat onthouden." Gaf hij als antwoord op haar vraag. Hij liet zijn blik even over haar heen glijden, misschien dat het wel zo was. Misschien dat hij haar wel kende maar het gewoon was vergeten. De moeiten om diep na te denken nam hij niet, hij zag het nut daar niet van in. Op het gezicht van degene die voor hem stond was een glimlach te zien, een die bij James miste. Hij keek haar strak aan. Echt een reden om te glimlachen had hij op het moment niet. "Misschien dat we elkaar in het verleden wel hebben ontmoet." Al leek hem dat sterk. De meeste piraten die hij ontmoete eindigde aan de galg en wisten het niet levend meer te redden. Misschien was zij één van de uitzonderingen.

Onderwerp: Re: Even an Angel can end up falling down zo apr 21, 2013 10:44 am

Fronsend keek hij naar Elena. Hij draaide zich rustig om en sloeg zijn armen over elkaar. Zo kon ze hem nu ook nog beter zien. Hij zag er uit als een piraat maar niet als een doodgewone alledaagse piraat. Nee, het was nog iets anders, maar ze wist niet direct wat dat was. "Misschien niet, misschien wel, ik blijf niet elke piraat onthouden." Antwoordde hij op haar vraag. Hij keek Elena strak aan. "Misschien dat we elkaar in het verleden wel hebben ontmoet." De glimlach die daarstraks op Elena haar gezicht was, was nu al verdwenen. Ze keek hem nu recht aan. "Misschien..." Herhaalde Elena rustig. Hij keek haar nog altijd strak aan. " Je ziet er erg gelukkig uit; trouwens." Zei Elena op een sarcastische manier. Ze dacht nog even na, er was ook iets met zijn stem, het leek zo speciaal. Hij had een soort van accent maar dat viel niet zo op. Misschien was Elena dronken en kan dit gewoon haar verbeelding zijn maar dat leek niet echt het te zijn want ze had amper gedronken vandaag. Maar de man zag er wel redelijk droevig uit. Niet dat het Elena veel kon schelen maar het viel haar gewoon op. Ze beet even op haar lip voor ze verder ging met de conversatie. "Dus zal je nog zeggen wat er scheelt of..." Ze stopte even voor ze verder ging met haar zin. " Of wil je dat niet zeggen tegen een piraat zoals mij." Oke, misschien kon het haar toch wel wat schelen. Maar dat wou ze niet toegeven aan haarzelf. Hij was wel de enigste interessante persoon die ze vandaag ontmoet heeft. En dat is al op zich een wonder. Meestal vind ze gewoon iedereen saai zeg maar. Maar aan hem, deze man was er gewoon iets en nu dat ze nieuwsgierig is geworden wou ze dat graag weten. Maar ze wilt nog altijd vriendelijk zijn, dus als hij het misschien niet wou zeggen dan begreep ze dat ook wel, het waren haar zaken ook niet. Elena probeert soms vriendelijk te zijn maar dat duurt niet alijd zo lang want dat houd ze toch niet vol. Ze keek hem nog eens aan. Elena hield haar hoofd ietjes schuin. Ja, ze wist niet waarom maar ze wou weten wie dit was. Pas een seconde daarna besefte ze dat ze nog tussen de massa van dronken mensen stonden. Ze keek daardoor ook even opzij naar de rest van het volk die hier aanwezig was.

Onderwerp: Re: Even an Angel can end up falling down ma apr 22, 2013 4:33 am

Ze slentert langzaam langs de haven van Tortuga en kijkt een
beetje wantrouwend om haar heen. Ook al was ze nu een piraat, en vond ze dat
soms een stuk fijner dan een gewone burger te zijn, dit was toch wel de laatste
plaats waar ze zich thuis zo voelen. Overal waren stinkende en dronken mensen,
en aan de overkant was er een gevecht begonnen over wie er een kratje rum mocht
hebben, terwijl er achter hen er meer dan genoeg lag. Maar dat zullen ze vast
niet door hebben als ze dronken zijn, en waarschijnlijk gewoonweg idioot. Ze
stapte nog net op tijd over twee slapende mensen heen, waardoor ze nog net niet
in hun gezicht trapte. Vroeger vond ze piraten helemaal interessant, maar zoals
ze ze hier nu zag leken het gewoon een stelletje dronken wilde beesten zonder
een grint verstand. Soms voelde ze medelijden voor hen, alsof ze hier verdoemd
waren, maar hoogstwaarschijnlijk hadden ze zelf voor dit leven gekozen en was
er dus niks van medelijden nodig. Ze heeft zelf ook voor dit leven als piraat
gekozen, al hoopt zij nooit zo erg als hun te worden. Ze is aardig wat manieren
kwijt en ze steekt nu zelf mensen dood, maar dat betekent nog niet dat ze daar
nu ook wilt tussen gaan zitten. Plotseling springt er ineens iemand voor haar
en gaat bedelend op zijn knieën zitten met zijn handen biddend gevouwen. Hij
lijkt zo erg van slag dat de enige woorden die ze kan verstaan zijn ‘’Alsjeblieft’’
en ‘’geld.’’ Daardoor weet ze wel zijn bedoelingen, maar als ze een ding
geleerd heeft is dat piraten niet te vertouwen zijn, maar ze was eigenlijk
sowieso niet van plan om hem geld te geven. Ze probeert er gewoon geen aandacht
aan te besteden en er langs heen te lopen, maar welke kant ze ook probeer op te
lopen, hij schuifelt weer voor haar benen. Ze besluit om maar gewoon ‘’Nee’’ te
zeggen, maar dan grijpt hij haar enkel vast en schudt haar been hevig heen en
weer. Ze probeert haar been los te trekken, maar hij had hem zo stevig vast dat
ze haar zwaard trekt, waar hij van schrikt en meteen van weg schuifelt. Hij
mompelt nog iets onverstaanbaars, in ieder geval niet dat hem het spijt maar
dat hij het echt nodig heeft. Ze stopt haar zwaard terug en loop redelijk chagrijnig
door.

Onderwerp: Re: Even an Angel can end up falling down ma apr 22, 2013 6:00 am

Het stoorde hem zeker dat iemand ineens het idee had om hem aan te spreken, maar hij wist het goed te verbergen. Jaren lang wist hij zijn gevoelens goed te verbergen, dus het was totaal geen probleem. Hij wou eigenlijk niet met haar praten helemaal niet maar toch...Als hij het echt niet had gewild had hij evengoed kunnen zeggen dat ze gewoon weg moest gaan. Dan had hij ook gewoon kunnen zijn verder gewandeld en voor de rest geen aandacht meer hebben besteed aan de persoon voor hem. Maar dat had James niet gedaan. Nee hij had gewoon op haar antwoord gereageerd. Misschien dat hij er eigenlijk behoeften aan had. Behoeften aan een normaal gesprek met iemand. Het enige dat hij de laatste dagen ook gedaan had was zichzelf afzonderen van de rest en gewoon zijn eigen gang gaan. "Misschien...Je ziet er erg gelukkig uit; trouwens." Hij keek even kort de andere kant op om haar blik te ontwijken voor enkele seconde. In plaats daarvan keek hij naar een vrouw die een emmer water uitkapte over iemand anders. Nog voor hij zag wat de man deed richten James zijn aandacht weer op degene voor hem. "Voor gelukkig te zijn heb je een reden nodig, die heb ik niet, net zoals velen hier." Zei hij eerlijk. De alcohol die door zijn aderen stroomde moest vast zorgen voor deze oprechte eerlijkheid. Misschien was dat ook het gene dat ervoor zorgde dat hij met haar een gesprek was aangegaan. In ieder geval kon hij geen reden bedenken waarom hij niet eerlijk zou moeten zijn. De enige die hij kon bedenken was het feit dat ze een piraat was. "Dus zal je nog zeggen wat er scheelt of...Of wil je dat niet zeggen tegen een piraat zoals mij." James moest meteen grinniken na die uitspraak, echter was het gene dat ze zei wel waar, hij wou het niet tegen haar zeggen maar wat had hij nu nog te verliezen? Niets, helemaal niets. of zo dacht hij er in ieder geval toch over. Alles wat hem lief was, was hij uiteindelijk toch kwijt geraakt. Traag schudde hij zijn hoofd. Nee hij mocht er iet aan gaan denken. "Ik ben enkel alles verloren, meer niet." Was zijn simpele antwoord. Zijn aandacht werd echter getrokken door één of andere zwerver die het been vast nam van iemand maar terug achteruit deinsde toen hij het zwaard zag. Het was het been van een jonge vrouw dat hij vast had genomen en weer los had gelaten toen hij het zwaard vast had. Zijn gezichtsuitdrukking veranderde echter volledig toen hij de persoon herkende. Hij draaide zich een beetje naar haar toe terwijl hij haar enkel fronsend aankeek. "Elizabeth...?" Zei hij zacht. Elizabeth, één van de vele zaken die hij was verloren, of zo voelde het in ieder geval toch aan op dit moment. Nooit had hij verwacht om haar hier tegen te komen, gewoon al omdat het hier zo druk was. De kans dat je een bekende tegen kwam was dan ook zeker niet groot. Verbaast was hij dan ook zeker om haar tegen te komen, en dat zal degene die hem daarnet had aangesproken vast ook zijn opgevallen.

Onderwerp: Re: Even an Angel can end up falling down ma apr 22, 2013 7:16 am

Ze heeft de neiging om haar broek ergens aan af te geven, omdat de handen van degene die haar been heeft vast geklampt zo ongelooflijk smerig waren dat ze niet wilt geloven dat hij in heel zijn leven ook maar één keer een douche heeft genomen. Er vliegt iemand voor haar langs, en voor een seconde dacht ze echt dat hij daadwerkelijk vloog, maar dat duurde niet lang voordat hij met een enorme bonk op de rand van de haven knalde. Dat moest echt pijn doen. Al maakt ze zich meer zorgen om zichzelf dat ze net echt dacht dat er iemand aan het vliegen was. Voor zover ze wist, had ze nog geen alcohol gedronken. Was ze soms krankzinnig aan het worden? Dat moest wel als ze hier aan het lopen was. Ze schudde haar hoofd om helder te worden. ''Elizabeth...?'' Het was echt bijna niet te horen maar toch hoorde ze onder al het lawaai van dronken zingende piraten een diepe, vertrouwde, zachte stem dat haar naam zei. Wist ze het wel zeker, het was zó zacht. Maar dat was toch niet zo gek onder al dit lawaai? Bovendien, die stem klonk zo bekend dat ze wel bijna zeker wist dat ze het zich niet had verbeeld. Ze kijkt om zich heen en ziet zo gauw niemand bekend. Had ze dan toch.... Nee, wacht eens, die man daar, een klein stukje verder weg, iets herkende ze aan hem. Ze bekeek hem, of eigenlijk zijn kleding, want dat was heel bekend. ''James?'' ik vraag het niet te hard omdat ik om de een of andere reden niet geloof dat hij het is, maar ik herken gewoon zijn gezicht nu. Dat moest hem zijn of Tortuga was de meeste chique stad dat er is.

Onderwerp: Re: Even an Angel can end up falling down di apr 23, 2013 4:34 am

Hij leek niet een gewone piraat te zijn dat was wel duidelijk geworden voor Elena. De man keek even de andere kant uit Misschien wou hij haar niet aankijken. En dat zegt op zich al veel. Op één of andere manier had ze wat melijden met hem, ze wist niet waarom maar het voelde gewoon zo. Na enkele seconden richtte hij zijn blik weer naar Elena. Ze keek hem aandachtig aan, wachtend op wat hij zou zeggen . "Voor gelukkig te zijn heb je een reden nodig, die heb ik niet, net zoals velen hier." Zei hij dan uiteindelijk. Elena keek verbaasd, niet omdat ze dat misschien niet had verwacht maar omdat het erg oprecht klonk. Het zijn niet de woorden die je van een piraat snel zult horen. Ze was al verast dat hij antwoordde eerst dacht ze dat hij geen moeite zou doen om te praten met haar. Maar wat hij zei, nee dat klonk echt de waarheid, hij was allesinds eerlijk geweest. En dat was ook erg uitzonderlijk. Elena keek hem even aan, de woorden die hij zei herhaalden zich in haar hoofd. Elena maakte even haar lippen nat voor ze verder ging. " Dan moet je jezelf een reden geven." Ze wist dat je moeilijk jezelf een reden kan geven, maar het is mogelijk, je moet gewoon een doel vinden, iets wat je wilt bereiken of iemand. Maar hij had aan de ene kant dan wel ook gelijk. Er zijn velen hier die ook ongelukkig zijn. Elena hoorde daar niet direct bij. Ze was niet ongelukkig, maar ook niet gelukkig. Ze zat er ergens tussen in. Ze weet niet echt hoe ze zich voelt, ze heeft daar de laatste tidj ook niet echt veel aangedacht. Meestal verstopt ze gewoon haar gevoelens achter haar woede. Hij moest grinniken na wat Elena gezegd had. Hij had alle recht om zijn hart uit te storten naar een wildvreemde, maar dat zelf klonk ook wel raar, hoe dan ook het was zijn keuze. Traag schudde hij zijn hoofd. "Ik ben enkel alles verloren, meer niet." Meer niet? Alles dat is wel veel. Hoe kan je nu echt alles verliezen wat je had. Hoe dan ook dan zou ze wel begrijpen dat hij zich zo ongelukkig zou voelen. Daar was het weer dat medelijden die naar boven kwam. Nu moest ze wel medelijden hebben met hem. Nog voor ze iets kon zeggen keek hij de andere kant weer uit. Dit keer was hij geboeid door wat hij zag. Elena volgde zijn blik. Het kwam uit op een zwerver die de been van een vrouw vast pakte. Ze kon haarzelf gemakkelijk verdedigen want zij had tenminste een zwaard bij waardoor de zwerver verschrikt was en haar been los liet. Elena keek terug naar de man voor haar. Zijn gezichtsuitdrukking was nu al veranderd. Het was duidelijk dat hij die persoon herkende. Misschien dat hij dan toch niet alles had verloren? De man draaide zich een beetje naar de vrouw toe terwijl hij haar enkel fronsend aankeek. "Elizabeth...?" Hoorde Elena hem zachtjes zeggen. Die vrouw moest het duidelijk gehoord hebben want ze antwoorde lichtjes terug naar hem; "James?" Zij klonk niet echt overtuigd van wat ze zag. Wel ze zouden waarschijnlijk een verleden hebben samen. Dat klonk toch het enige logische wat ze kon bedenken. Elena voelde haar nu wel wat overbodig. MIsschien moet ze hen wat privacy geven. Hoe dan ook ze voelde haarzelf al wat beter toen ze zag dat hij misschien toch niet echt alles verloren had.

Onderwerp: Re: Even an Angel can end up falling down za apr 27, 2013 10:53 pm

James zijn blik gleed kort naar de fles rum die hij nog steeds vast had maar waar hij al een tijdje niet meer aan was gekomen. Ze stonden in het midden van de weg, dus echt een plaats om de fles weg te zetten was er ook niet. In plaats daarvan duwde hij de fles gewoon in de eerste de beste persoon zijn armen. De man leek wel even te schrikken toen hij de fles in zijn armen kreeg maar leek het achteraf niet erg te vinden. waarschijnlijk besefte hij zelfs niet goed wat er gebeurd was want nuchter was hij zeker niet. Dat was vooral te merken toen hij verder wandelde en niet eens in een rechte lijn kon wandelen. Zacht schudde James dan ook zijn hoofd. Het was nu niet zo dat hij veel beter was, want in de dagen dat hij hier nu zat heeft hij ook al van die dagen gehad dat het hem niet eens lukte om normaal recht te staan. " Dan moet je jezelf een reden geven." Meteen keek hij degene die voor hem stond weer aan. Een wenkbrauw trok hij op en zijn armen had hij weer over elkaar heen geslaan. "Dat is makkelijker gezegd dan gedaan." Was James zijn simpele antwoord. Ja hij kon op zoek gaan naar een reden, maar zo'n reden kan je niet gewoon even bedenken, je hebt het of je hebt het niet. Je kan het niet even ter plekken gaan bedenken. of zo dacht hij er in ieder geval toch over. Een doel daarin tegen had hij nog steeds. Hij wou de status die hij had weer terug verdienen, want op dit moment vond hij zichzelf er niet waard voor. Op de één of andere manier moest hij het zien terug te winnen, maar dat was zeker niet op de manier hoe hij nu bezig was, dat wist James ook wel, maar voor nu ging hij het echt nog niet veranderen. Hij wou niet zielig overkomen, of medelijden krijgen van iemand, hij wou gewoon alles even vergeten. Iets dat toch niet leek te werken op deze manier. Van het ene op het andere moment was zijn aandacht voor degene voor hem meteen helemaal weg. Dat moest ze zelf ook wel gemerkt hebben want ze keek dezelfde kant op. ook al had ze nooit verwacht om haar hier te zien, toch was ze er. Elizabeth, de enige waar hij ooit verlieft op was geworden en nog steeds verlieft op is. Echter was hij niet helemaal zeker of zij het wel echt was. Juist op het moment dat hij één stap naar voor wou zetten kwam er natuurlijk juist een hele groep voorbij. Er leek haast geen einde te komen aan heel de groep. "Ik ben trouwens James." Zei hij met zijn blik nog steeds op dezelfde plaats gericht.

Flutje TT^TT

Onderwerp: Re: Even an Angel can end up falling down za apr 27, 2013 11:07 pm

Ze bleef gewoon staan kijken, omdat ze het nog steeds niet geloofde. Ze keek even langs de man heen en zag nog een vrouw staan. Misschien heette zij ook gewoon Elizabeth? Het is niet echt een piraten naam, maar goed, zij zelf was inmiddels ook al een piraat. Ze vind deze verklaring logischer en overtuigender, omdat ze haar naam ook maar zo zacht hoorde dat het waarschijnlijk niet voor haar bedoeld was. Maar toen ze nog eens de man bekeek wist ze toch wel zeker dat het James was. Maar dat kon niet, hij heeft een hekel aan piraten, dus waarom zou hij in de stad zijn waar de meeste piraten komen? Hij zag er niet echt uit alsof hij hier was om piraten te vangen, want hij was ongelooflijk smerig en hij stond daar een beetje te staan en met een andere piraat te praten. Maar hoeveel mensen in een Royal Navy uniform met hetzelfde gezicht als James dat haar naam zei hier tegenkomen? Ze begon zich af te vragen waarom ze er zo lang over nadacht en niet gewoon naar de man toe ging. Ze besloot te gaan, maar ineens kwam er vlak voor haar een grote groep voorbij denderen, en als ze niet op tijd opzij had gekeken en gebukt was die lege fles sowieso recht tegen haar hoofd aan gekomen. Inplaats daarvan kwam hij tegen een van de mensen uit de groep die meteen buiten westen op de grond viel. Ze moest hier echt donders goed uitkijken, want ze hoeft echt niet te weten wat er gebeurt als zij hier bewusteloos op de grond valt. Ze komt overeind maar de groep was nog steeds voorbij aan het denderen.

Onderwerp: Re: Even an Angel can end up falling down zo apr 28, 2013 6:43 am

De man keek meteen terug naar Elena. Een wenkbrauw trok hij op en zijn armen had hij weer over elkaar heen geslaan. "Dat is makkelijker gezegd dan gedaan." Ja, ok hij had gelijk dat is niet zo makkelijk. Maar iedereen verdiend toch om gelukkig te zijn. Ergens moet er toch een reden zijn, een reden om door te gaan; een reden om gelukkig te zijn, misschien moest hij gewoon wat dieper zoeken. Maar Elena wist niet wat deze man allemaal heeft doorgemaakt en dat zou ze waarschijnlijk toch nooit te weten komen. Hoe dan ook soms moet je ook het verleden achter je laten om gelukkig te zijn. Zoals een nieuwe kans om opnieuw te beginnen. Niemand verdiend het om ongelukkig te zijn. Dat is gewoon te wreed. Maar bijna iedereen van deze stad is ongelukkig en als ze de kans krijgen zouden ze direct een fles rum helemaal leegdrinken. Gewoon ook om alle zorgen te vergeten. Elena keek hem aan. "Hoe onmogelijk alles nu lijkt te zijn, er is altijd een reden om gelukkig te zijn, soms moet je gewoon wat dieper zoeken." Dat was waarschijnlijk het slimste wat ze vandaag heeft gezegd. Sinds wanneer boeit het Elena eigenlijk wat anderen meemaken of voelen. Het liefste wilt ze daarmee ook niks te maken hebben. Ze wilt zeker niet aardig worden ofzo. Ze had nu echt wel wat nood aan wat rum, maar ze gaat vandaag niet drinken. Dat had ze haarzelf immers beloofd deze ochtend. De man zijn aandacht werd getrokken aan een persoon wat verder. ze moet een kennis zijn van hem. Dat zag je gewoon. Hij bleef geconcentreerd kijken naar de vrouw alsof hij niet echt geloofde van wat er voor hem stond. Het moment werd echter onderbroken toen er een groep passeerde. Elena keek terug naar hem maar Zijn blik werd nog steeds voor hem gevestigd op de groep wachtend tot die weggaat. ."Ik ben trouwens James." Dus dat was zijn naam, James. Het was een mooie naam dat vond ze toch zelf, maar het was niet een naam die je direct bij een piraat zou verwachten. Het was zo anders. Maar Elena had nu echt geen zin om te discussiëren met haarzelf over zijn naam. "Wel... Hey James." Dat was het enige wat er uit haar mond kwam. Hij verwachte waarschijnlijk dat ze haar naam ook zou zeggen. Maar Elena vond dat toch niet echt noodzakelijk want na deze conversatie zullen ze elkaar waarschijnlijk toch nooit meer zien.

Onderwerp: Re: Even an Angel can end up falling down zo apr 28, 2013 7:39 am

Hij had nooit verwacht dat hij er zo open over zou kunnen praten. Gewoon zo alsof het niets is. Jaren lang had hij gewoon al zijn emoties schuil gehouden omdat het niet anders kon. Nog steeds was dat het geval. Hij hield zijn emoties gewoon voor zichzelf en was veel geslotener geworden. Het was iets dat nooit meer ging veranderen. Het was nu eenmaal een deel van zijn karakter geworden en een karakter kan je niet snel veranderen. Enkel als je het echt wilt veranderen dan kan het, maar dan moet je het echt willen. De enige reden dat James nu zo open was kwam enkel maar door de hoeveelheid alcohol dat door zijn bloed heen raasde. Nadat degene die voor hem stond zei dat hij een reden moest zoeken om gelukkig te zijn had hij erover na zitten denken. Hij dacht aan wat hij zou willen, aan wat hij nog had, waar hij van hield, maar hij kwam uit op niets. "Hoe onmogelijk alles nu lijkt te zijn, er is altijd een reden om gelukkig te zijn, soms moet je gewoon wat dieper zoeken." Zacht schudde hij zijn hoofd toen hij zijn conclusie had getrokken. Er moet vast wel een reden zijn, maar die was er nu zeker niet. "Een reden is er misschien, maar daarvoor moet ik eerst de status die ik had weer weten terug te verdienen." Ja hij was ervan overtuigd dat alles weer beter zou zijn vanaf het moment dat hij alles weer had recht gezet. Wanneer alles weer was zoals het hoorde te zijn. James was zich ervan bewust dat als hij geen ontslag had genomen dat hij nu nog steeds zijn titel van Commodore zou dragen. Hij had ook bewust ervoor gekozen om ontslag te nemen. Hij had ontslag genomen omdat hij vond dat hij het gewoon niet meer verdiende, maar hij was vast besloten om zijn oude vertrouwde titel terug te winnen en te verdienen.

Toen de groep mensen uiteindelijk voorbij kwam en niet ophield met komen richtte hij uiteindelijk zijn aandacht weer half op degene voor hem. het feit dat hij Elizabeth had gezien moest vast zijn verbeelding zijn geweest. Ze kon hier gewoon niet zijn want ze moest in Port Royal zijn, niet hier in Tortuga. Het was gewoon één van die waanbeelden die je soms hebt. Dat je dingen ziet die dat er niet eens zijn. Toch keek hij af en toe vanuit zijn ooghoeken toch opzij naar de plek waar hij haar het laatst had gezien. Ergens hoopte hij toch dat ze ineens uit de massa tevoorschijn zou komen. "Wel... Hey James." Zei de vrouw toen James zich uiteindelijk had voorgesteld. Hij had echt verwacht dat zij nu ook haar naam zou zeggen maar dat was ze duidelijk niet van plan. Hij wist dat piraten geen manieren kende, maar dat het zo erg was. Zacht zuchtte hij dan ook. "Ik wist dat jullie geen manieren hadden..." Mompelde hij zacht tegen zichzelf. "Het is de bedoeling dat jij nu jou naam zegt. Als ik me niet vergis natuurlijk." Weer keek hij even snel opzij naar de hoop mensen die langzaam uit elkaar begon te vallen.

Onderwerp: Re: Even an Angel can end up falling down zo apr 28, 2013 8:03 am

Toen de groep eindelijk uitgehold was - konden er echt zoveel mensen achter elkaar aan rennen? - keek ze weer in de richting van de man, maar ze zag hem dit keer zo gauw nog niet. Misschien was hij wel met de idiote bende meegerent. Maar als het al James was zag ze hem dat nog echt niet doen. Maar ze zag hem ook niet voor zich in Tortuga, dus wie weet? Hij had wel ontslag genomen, en waarom wist ze niet, en zou ze waarschijnlijk ook nooit te weten komen. Ze liet haar ogen afdwalen tot dat ze eindelijk weer een man met een vervuild uniform aan had gevonden en de vrouw die ernaast stond. Maar om de een of andere reden had ze nu toch haar twijfels. Niet zozeer of het James wel of niet was, maar of ze er wel naar toe zou gaan. Misschien waren ze aan het praten of iets dat haar helemaal niet aangaat, en misschien was het toch niet James en stoorde ze twee piraten die misschien wel eens heel erg boos zouden worden als ze hen onderbrak. Ze waren in ieder geval aan het praten. Ze hoefde echt geen nieuwe avonturen voor haar part, dus ze wou niet in iets verwikkeld raken waar ze niet mee te maken wou hebben. Toch wint haar nieuwsgierigheid het en ze zet een paar stappen in hun richting.

Onderwerp: Re: Even an Angel can end up falling down ma apr 29, 2013 4:24 am

James schudde zacht zijn hoofd. "Een reden is er misschien, maar daarvoor moet ik eerst de status die ik had weer weten terug te verdienen." Elena keek hem bedenkend aan. Over welke status zou hij het hebben? Natuurlijk wou ze dat nu wel graag weten. Ze was er al verwonderd van dat hij gewoon bleef praten met haar. De meeste piraten zouden niet eens de moeite doen om haar aan te kijken laat staan een woord te zeggen. Maar hij wel, en dat was dus uitzonderlijk, misschien was het daardoor ook dat Elena meer interesse had gekregen voor hem. " En welke status zou dat dan zijn, als ik vragen mag?" Zei ze wat voorzichtig. " Of is dat te persoonlijk?" Ze keek hem terug nieuwsgierig aan. In de hoop meer te weten te komen over hem. Het moet alleszinds iets belangrijk geweest zijn, dat kan niet anders. De groep van mensen waren nu eindelijk voorbij gepasseerd. En ook haar blik werd terug gericht op de plaats waar de vrouw stond. James zuchtte. "Ik wist dat jullie geen manieren hadden..." Het was zo stil omdathij mompelde tegen zichzelf. Maar toch kon Elena het verstaan. Elena draaide met haar ogen. Natuurlijk zo een antwoord moest ze wel verwacht hebben. "Het is de bedoeling dat jij nu jou naam zegt. Als ik me niet vergis natuurlijk." Elena wist niet zeker of haar naam zeggen wel goed zou zijn, maar ze zullen elkaar toch waarschijnlijk dan nooit meer zien dus eigenlijk kan het toch geen kwaad. " Nou goed waarom niet" Ze keek naar James en zei kort; " Elena" Ok, nu wist James ook haar naam. Ze keek terug naar de vrouw wat verder op en zag dat ze een paar stappen naar voor had gedaan. Ook zij zag eruit als een piraat. Wel wat had Elena dan ook verwacht in een plaats als deze.

Onderwerp: Re: Even an Angel can end up falling down vr mei 10, 2013 7:11 am

Eigenlijk werd het eens tijd dat hij hier weg ging. Weg van Tortuga en weer eens ergens anders heen ging. Een plek waar hij misschien verder kon komen want door hier te blijven ging het niet beteren. Nee hij was er zeker van dat het enkel maar ging verergeren. Tortuga was nu ook niet de beste plaats om te verblijven. Het zat vol bedriegers, zatlappen en wie weet wat nog allemaal. Vele waren op de één of andere manier toch beschadigt, andere kwamen hier enkel heen om even weer op het vaste land te komen. Sommige kwamen hier en wouden niet meer weggaan door de hoeveelheid drank die er op het eindelijk te vinden is. Een zachte zucht verliet zijn mond terwijl hij met één van zijn ringen om zijn vinger begon te spelen. "En welke status zou dat dan zijn, als ik vragen mag? Of is dat te persoonlijk?" Waarom zou ze het niet mogen weten? Het was nu niet dat het zo'n groot geheim was, het was niet eens een geheim. Daarom zat James er ook totaal niets mee in om het tegen de vrouw voor hem te zeggen "Mijn goede status bij de Royal Navy, mijn rang als Commodore." Antwoordde hij eerlijk op haar vraag. Moest zijn kleding niet zo vuil zien zou je het vast meteen opmerken. De blauwe kleur van zijn Commodore outfit was nu eerder bruin door het zand dat erop hing dan werkelijk blauw. Afwachtend keek hij haar aan. James had zichzelf nu voorgesteld dus hij had ook wel verwacht dat zij zich ook ging voorstellen. Kennelijk had hij het echter verkeerd. Het zag er niet naar uit dat ze zich vrijwillig zou voorstellen dus vroeg hij erachter. "Nou goed waarom niet. Elena." Stelde Elena zich uiteindelijk voor. Bijna had James gedacht dat ze nee zou zeggen. Dat ze gewoon weg zou wandelen zonder haar naam nog te zeggen maar dat deed ze niet. Toch veranderde het niets. Ze was een piraat en had net zoals al de rest geen manieren, anders had ze zich wel meteen voorgesteld. Echt iets anders kon hij echter niet verwachten. Nog even dwaalde zijn blik af naar de plek waar hij Elizabeth gezien had maar daar zag hij niemand. Het moest vast de alcohol geweest zijn. Ja het was een waanbeeld doordat hij gewoon teveel gedronken had. James wou haar zien en daarom dat hij haar zag, terwijl ze er vast niet eens was. Hij keek daarom Elena gewoon weer aan. "Aangenaam."

Onderwerp: Re: Even an Angel can end up falling down vr mei 10, 2013 7:26 am

Net wanneer ze dichterbij komt schrikt ze ineens van iemand die haar arm vast pakt en een stukje naar achter sleurt waardoor ze meteen James en de vrouw uit het oog verliest door de mensen voor haar, en ze moest even opzij kijken omdat ze haar evenwicht verloor en nog wel wou blijven staan. Ze kijkt boos opzij naar degene die haar naar achteren heeft geduwd. Ach man, ga toch weg. De bedelaar stond weer voor haar, maar dit keer zag hij er toch een heel stuk bozer uit, en aan zijn stinkende adem te ruiken had hij nog meer gedronken. Bovendien was hij dit keer nu ook gewapend. Hij weer er uiteindelijk weer een paar zinnen uit te persen, maar dit keer zijn ze echt helemaal onverstaanbaar en het enige resultaat daarvan is dat hij op haar jas heeft gespuugd. Hoogswaarschijnlijk was hij niet alleen boos dat ze hem niks gegeven heeft, maar omdat ze hem ook met een zwaard bedreigd werd want hij werd nogal het lachertje van wat andere dronken piraten. Ze denkt even aan haar huis in Port Royal waar ze niet met dit soort gestoord en zeurende mensen te maken heeft. De bedelaar zwaaide wat met zijn zwaard, en misschien als hij nog maar een beetje meer helder was, was het misschien niet zo erg. Dit was gewoon zielig, en het zwaard kletterde op de grond zonder ook maar een beetje schade aan te richten, of bij haar in de buurt te komen. Ze schud even haar hoofd maar de bedelaar heeft het zwaard weer opgepakt en stond nu met een fles rum klaar om te vechten. Ze onderdrukte een pak slaag maar pakte de rum fles uit zijn handen en ramde hem op zijn hoofd terwijl hij bewusteloos op de grond viel. Fijn, nu kwamen er nog meer mensen om haar heen staan die met rumflessen begonnen te gooien. En zij zat er natuurlijk weer midden in.

Onderwerp: Re: Even an Angel can end up falling down za mei 11, 2013 4:15 am

Het was wel een raar gesprek, wel dat vond Elena toch. Ze vond dat hij een beetje afgeleid was misschien kwam het omdat hij zo ongelukkig was, wel ze wist het niet. "Mijn goede status bij de Royal Navy, mijn rang als Commodore." Elena keek hem verassend aan. Moest dat grappig zijn ofzo? Komaan de Royal Navy serieus? Wie zou dat nu geloven. Hij zag er nochtans zo niet uit, als iemand zoals de Royal Navy en dan nog wat doet hij dan hier? Hij kon overal naar toe gaan. maar waarom zou hij dan naar een plaats gaan dat vol is van de piraten daar zou je toch zowieso niet je goede status terug krijgen als hij zelfs de waarheid spreekt, Hoe dan ook het klonk wel oprecht en waarom zou ze hem nu niet geloven? Hij is tot nu toe wel aardig geweest en de waarheid wel al altijd gezegd maar... Wel ze begreep er niets meer van. Hij klonk zo oprecht dat het wel waar moest zijn, toch? Maar dan nog het is toch wel raar dat je dat zomaar zegt aan een wildvreemde piraat. Na wat denken vroeg ze het toch ze ; "Royal Navy?" Dat was het eerste wat ze eruit kreeg. Toen ze dat luidop zei klonk het zelfs niet eens geloofwaardig. Maar hoe dan ook ze wou meer te weten krijgen dan juist dat. "Wat heb je wel gedaan dat je nu... Wel dat je nu hier terecht bent gekomen?" Hij moest toch wel iets ergs gedaan hebben, dat kan toch niet anders? Elena zag dat James nog even keek naar de plaats waar die vrouw stond. En nu zat Elena's hoofd vol met vragen wie is James echt? En wie is die blonde vrouw? Het lijkt wel allemaal verbonden te zijn met elkaar. Hij keek terug naar Elena. "Aangenaam." Elena keek hem wat vragend aan. "Ja, aangenaam." Het klonk niet echt alsof ze het meende, ze was te druk bezig met te denken wat er gebeurd is met James dat was gewoon interessant.